Resim yapmayı ne çok severdim çocukken. Bütün çocuklar sever zaten
demeyin. Yok, bazıları sevmiyor. Artık ben de sevmiyorum, daha doğrusu
aramıyorum . Kızım benden yardım istediğinde " kendin yap" diyorum.
Hakikâten de bir şeye benzemiyor çizdiklerim. Büyüdüm ben, ondan olmalı.
Güzel resim yapan, çizgisi olan insanları hep takdir ettim. İmrendim, kıskandım biraz da. Benimse bir tek çiçeklerim bana ait oldu. Onlarca resim içinde tanıyabilirdiniz onları.
Nerden mi geldik çiçek mevzuuna ? Az önce kendimi bir çiçek karalarken buldum da.
İlk çiçeğimi kırmızıya boyardım. Bir papatya düşünün , onun gibi. Ortası sarı. Ne şirin gelirdi gözüme.Diğer çiçeklerimim şaşmaz rengi mavi ve lila. İki rengi çok yakıştırırdım birbirine. Çiçeklerimin dalları tek ton yeşil olmazdı. Sapı ayrı yeşil ( koyu), yaprakları ayrı yeşil ( açık ), sapın dibindeki çimler ayrı yeşil ( çok koyu) olurdu.
Bir ev çizerdim, iki katlı. Müstâkil denirmiş meğer, büyüyünce öğrendim. Çatısını dalga dalga çizince bunlar kiremit olurdu. Kırmızı veya turuncu. İki pencere bir kapı, çatı katında yuvarlak bir pencere. Pencereler perdeli, renkli renkli.
Evimin önü çiçek bahçesi çitle çevrili. Kapının önünde bir de vosvos araba, yeşil. Çok uğraşırsam bir de tosbağa, minik. Dilek böcekleri, mutlaka.
Gökyüzünde bulutlarım puf puf. Bulutların yanına yusyuvarlak bir güneş parıldayan. Güneşimin ışınları upuzun sarı. Sarıların arasında kısa ışınlar, kırmızı ve turuncu.
Kuşlar. Gökyüzünde süzülen kuşlar. Önceleri gagası, gözü, ayağı belli olan tombul kuşlar çizerdim. Sonra nerede gördüğümü hatırlamadığım , "üç" rakamının yayık ve yatay haliyle şekillenen kuş motifini resimlerime taşır oldum.
Evimin yakınlarında meyve ağaçları. Biri elma biri kiraz. İkisi ayrı mevsimlerde çıkarmış, farkında değilim.
Kızlarımın hepsi uzun ve siyah saçlı. Erkeklerimin saçları da kısa, pantolonları gibi.
Şimdi fark ediyorum ki resimlerimde su yok. Deniz yok, nehir yok. Görmemiştim ki onları, nereden olsun değil mi ?
Çiçeklerim diyordum, evet. Elimde bir tükenmez kalemle çiçek çizerken buldum kendimi. Tek renk, mavi . aynı olansa çiçeğimin şekli. Bir papatya düşünün, onun gibi.
Güzel resim yapan, çizgisi olan insanları hep takdir ettim. İmrendim, kıskandım biraz da. Benimse bir tek çiçeklerim bana ait oldu. Onlarca resim içinde tanıyabilirdiniz onları.
Nerden mi geldik çiçek mevzuuna ? Az önce kendimi bir çiçek karalarken buldum da.
İlk çiçeğimi kırmızıya boyardım. Bir papatya düşünün , onun gibi. Ortası sarı. Ne şirin gelirdi gözüme.Diğer çiçeklerimim şaşmaz rengi mavi ve lila. İki rengi çok yakıştırırdım birbirine. Çiçeklerimin dalları tek ton yeşil olmazdı. Sapı ayrı yeşil ( koyu), yaprakları ayrı yeşil ( açık ), sapın dibindeki çimler ayrı yeşil ( çok koyu) olurdu.
Bir ev çizerdim, iki katlı. Müstâkil denirmiş meğer, büyüyünce öğrendim. Çatısını dalga dalga çizince bunlar kiremit olurdu. Kırmızı veya turuncu. İki pencere bir kapı, çatı katında yuvarlak bir pencere. Pencereler perdeli, renkli renkli.
Evimin önü çiçek bahçesi çitle çevrili. Kapının önünde bir de vosvos araba, yeşil. Çok uğraşırsam bir de tosbağa, minik. Dilek böcekleri, mutlaka.
Gökyüzünde bulutlarım puf puf. Bulutların yanına yusyuvarlak bir güneş parıldayan. Güneşimin ışınları upuzun sarı. Sarıların arasında kısa ışınlar, kırmızı ve turuncu.
Kuşlar. Gökyüzünde süzülen kuşlar. Önceleri gagası, gözü, ayağı belli olan tombul kuşlar çizerdim. Sonra nerede gördüğümü hatırlamadığım , "üç" rakamının yayık ve yatay haliyle şekillenen kuş motifini resimlerime taşır oldum.
Evimin yakınlarında meyve ağaçları. Biri elma biri kiraz. İkisi ayrı mevsimlerde çıkarmış, farkında değilim.
Kızlarımın hepsi uzun ve siyah saçlı. Erkeklerimin saçları da kısa, pantolonları gibi.
Şimdi fark ediyorum ki resimlerimde su yok. Deniz yok, nehir yok. Görmemiştim ki onları, nereden olsun değil mi ?
Çiçeklerim diyordum, evet. Elimde bir tükenmez kalemle çiçek çizerken buldum kendimi. Tek renk, mavi . aynı olansa çiçeğimin şekli. Bir papatya düşünün, onun gibi.
1 yorum:
Tek bir çiçek çok şey anlatır. Hatta bir çiçek bağrında tüm baharı taşır. Bilirsin ki bahar geldi.
Yorum Gönder